Spotkanie z fokami szarymi

Chcecie poznać kolejne miejsce, które jest jedyne w swoim rodzaju? Ostatnio pokazywałam Wam największą w Polsce hodowlę kaktusów - Kaktusiarnię w Rumi. Dzisiaj natomiast chciałabym zaprosić do helskiego fokarium. Choć w Polsce powstało kilka podobnych obiektów, ten jest wyjątkowy, ponieważ nie jest zwykłym ogrodem zoologicznym, a raczej czymś w rodzaju sanatorium dla fok.

Będąc na Helu po prostu nie można nie wstąpić do Fokarium. Choć powstało w celu ochrony gatunku, z biegiem lat stawało się coraz bardziej popularne wśród turystów przyjeżdżających na Półwysep. Jest w pewnym sensie atrakcją turystyczną, ale nadal spełnia tylko i wyłącznie założenia miejsca naukowo-edukacyjnego. Natomiast opłaty za wstęp są przeznaczone na utrzymanie ośrodka i jego wychowanków.

Fokarium powstało z inicjatywy Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego w roku 1999 w związku z rozwojem badań i ochrony nad fokami szarymi. Więcej na ten temat przeczytacie na stronie fokarium.

Informacje praktyczne:

Fokarium Stacji Morskiej Instytutu Oceanografii UG
fokarium.pl
Hel, ul. Morska 2

godziny otwarcia: zależne od pory roku, dlatego zawsze należy się upewnić korzystając ze strony internetowej. Aktualnie na terenie fokarium można przebywać w godzinach 9:30 - 18:00.

godziny karmienia fok (połączone z prelekcją): 11:00, 14:00, a w okresie wakacji dodatkowo jeszcze o 16:30.

opłata za wstęp: 5zł/os. + 1zł jeśli chcecie zobaczyć wystawę muzealną Ssaki naszego morza

Fokarium odwiedziłam już kilka razy. Z wycieczkami szkolnymi lub z rodzicami. Ale tylko raz udało nam się tak trafić, żeby zobaczyć foki w całej swej okazałości. Akurat czyścili baseny i wody było w nich niewiele, więc ssaki chcąc nie chcąc były częściowo ponad powierzchnią lustra wody, co widzicie na zdjęciach.

Przyznam szczerze, że foki nie są moimi ulubionymi ssakami, dlatego nie ciągnie mnie, żeby znów je zobaczyć. Ale na sam Półwysep i Hel z przyjemnością bym wróciła. Plany są, a realizacja, mam nadzieję, już niedługo :)

Kiedy mam za dużo na głowie, nie wiem za co się zabrać i w rezultacie odkładam wszystkie zadania na bok i zajmuję się zupełnie czymś innym. Wynikiem takiego działania matematycznego jest dzisiejszy post. Także poczucie, że nic nie zrobiłam, jest mi obce.

Zdjęcia archiwalne z 2007 roku.