Na wzgórzu św. Bronisławy

Jeden z czterech. Usypany z ziem najważniejszych pól bitewnych, po których stąpał pan Tadeusz. Niezniszczalny symbol polskości. Świetny punkt obserwacyjny. Krakowski Kopiec Kościuszki. 

Tym razem będzie krótko, bo mam niewiele zdjęć, a i niewiele będę pisać, bo po prostu nie ma za bardzo o czym. Historia kopca jest całkiem ciekawa i wcale nie taka skromna, ale nie ma sensu jej tu przytaczać, skoro i tak już krąży po Internecie. 

Z kopcem mam takie ciekawe wspomnienie. W wieku, może przedszkolnym, nie pamiętam dokładnie, oglądałam od niechcenia telewizję. I nagle pokazali oto taki kopczyk gdzieś tam w Krakowie. Coś tam o nim powiedzieli i zaznaczyli, jak popularny jest wśród spacerowiczów. A ja sobie postanowiłam, że kiedyś zdobędę jego szczyt. Cel osiągnęłam, choć jakoś specjalnie do niego nie dążyłam ;)

Znacznie bardziej przypadł mi do gustu tamten kopiec z telewizji, niż ten na żywo. Ale to może też dlatego, że kiedy byłam wówczas w Krakowie, zupełnie nie miałam natchnienia na żadne zwiedzanie, spacerowanie itp. A mój humor jeszcze bardziej popsuł Smog Wawelski, który - jakby wyrwany z legendy - otoczył swym ogromnym skrzydłem współczesny Kraków.