Kolista forteca

Nieważne jakim typem turysty/podróżnika jesteś, wszystkich zawsze przyciągają miejsca, które są pod jakimś względem NAJ: największy, najstarszy, najnowszy, najpiękniejszy, najbardziej znany, najmniej znany... Na Majorce też są takie miejsca i dzisiaj opowiem Wam o jednym z nich, mianowicie o NAJSTARSZYM w Europie zamku wybudowanym na planie koła.

Castell de Bellver czyli zamek zwany Pięknym Widokiem jest usytuowany na górze wznoszącej się nad Palmą, stolicą Majorki. Rozciągają się stamtąd niesamowite widoki na miasto, zatokę oraz góry, stąd też taka a nie inna nazwa. Forteca została wybudowana na początku XIV wieku na zlecenie ówczesnego księcia Majorki i miała pełnić funkcje głównie mieszkalne. Inspiracją architekta do wybudowania kolistego zamku prawdopodobnie była jego własna wyobraźnia, ponieważ nie odnajduje się żadnych wcześniejszych zapisków na temat podobnych fortec, a więc była to pierwsza tego typu konstrukcja.

Jest to budowla dwupiętrowa praktycznie pozbawiona kątów prostych. Dziedziniec otoczony piękną gotycką kolumnadą, jak i cały zamek, zostały wybudowane na planie koła; podobnie jak otaczające go mury i przylegające do niego cztery wieże wskazujące cztery strony świata. Główna wieża (el torre de homenaje) wskazuje północ i nie przylega bezpośrednio do głównej konstrukcji zamku. Poza tym, że wieża ta była ostatnim bastionem w razie ataku na zamek, w jej wnętrzu kolejni władcy zamku składali przysięgę, że będą go wiernie bronić, a w razie potrzeby pełniła także funkcje więzienia.

Wchodząc na dziedziniec od razu w oczy rzuca się studnia, pod którą odkryto cysternę służącą do magazynowania wody. Jedzenie oraz inne niezbędne artykuły przechowywano w pomieszczeniach na parterze. Natomiast na piętrze znajdowały się komnaty królewskie charakteryzujące się nieprzeciętną elegancją wystroju, sala tronowa, kaplica oraz kuchnia.

Castell de Bellver zaprojektowano z myślą, że będzie pełnił funkcje przede wszystkim mieszkalne, ale okolica, w której został wzniesiony była też świetnym punktem strategicznym, co wykorzystano i zamiast zwykłego pałacu wybudowano zamek, który w razie potrzeby mógł się sam bronić lub być bezpiecznym schronieniem. Z czasem jednak jego pierwotne funkcje nieco się zmieniły. W okresie Wojny o Sukcesję (1700 - 1715) forteca stała się głównym na wyspie więzieniem politycznym i wojskowym. Jeszcze w XX wieku, w okresie Wojny Domowej wykorzystywano to miejsce do przetrzymywania ponad 800 republikanów, którzy stanęli w obronie demokratycznie wybranego wówczas rządu. Obecnie w murach zamku swoją siedzibę ma Muzeum Historyczne miasta Palma de Mallorca. Tamtejsza wystawa muzealna przedstawia historię terenów dzisiejszej Palmy od początków osadnictwa po współczesność. Na drugim piętrze można zaś podziwiać część kolekcji rzeźb antycznych zgromadzonych przez Antonia Despuig - mecenasa sztuki okresu Oświecenia na Majorce.

Informacje praktyczne:

Castell de Bellver

Carrer de Camilo José Cela, s/n

07014 Palma de Mallorca

Godziny zwiedzania: 

wtorek - sobota: 10:00 - 19:00 

(od października do końca marca, do godz. 18:00)

niedziela: 10:00 - 15:00

Bilety: 

normalny: 4 euro

ulgowy: 2 euro

niedziele wejście bezpłatne

Przed zwiedzaniem można pobrać bezpłatny audioprzewodnik w formie aplikacji (tutaj); cztery języki do wyboru: kataloński, hiszpański, angielski i niemiecki. Muzeum udostępnia też nagrania mp3 (tutaj), tylko po hiszpańsku. Zwiedzanie w grupie z przewodnikiem tylko w j. katalońskim, od poniedziałku do piątku o godz. 16.

Zamek znajduje się jakieś 3 km od centrum Palmy, ale jest łatwo dostępny, bowiem można podjechać tam samochodem - na terenie zamku jest duży bezpłatny parking - lub autobusem, ale wówczas czeka nas 20-minutowy spacerek na szczyt góry.

Mam wrażenie, że trochę suchy wyszedł mi ten post. Napisałam go raz dwa bez żadnych problemów, ale chyba czegoś mu brakuje. Miał być opublikowany już dawno temu. Wracałam do niego, by coś w nim zmienić i jakoś go ożywić, ale niestety nie znalazłam żadnej inspiracji, więc zostawiam tak jak jest. Mam nadzieję, że chociaż zdjęcia jakoś ubarwiły ten sztywny opis.