W marcu jak w garncu

Wczoraj byłam kompletnie dobita nagłym nawrotem zimy. Ale poprawiłam sobie humor oglądając stare zdjęcia, na których wiosna powolutku budzi przyrodę do życia. I chyba przywołałam tymi fotografiami wiosnę, bo dzisiaj ponownie świeci słońce.

Tym razem już nie mogłam usiedzieć w domu, tym bardziej, że wcześniej wróciłam, więc poszłam pobiegać. I wiecie co? Doszłam do przygnębiającego wniosku. Z moją kondycją nie jest najlepiej. Ale przecież da się to naprawić. 

 Pogoda będzie (mam nadzieję) coraz ładniejsza, co będzie sprzyjało spędzaniu wolnego czasu na świeżym powietrzu. Nic więc nie zaszkodzi, aby ten czas wykorzystać w sposób bardziej kreatywny. 

Bieganie. To jest to.

Niegdyś naprawdę lubiłam biegać. To była dla mnie prawdziwa przyjemność. Wychodziłam w dresie do lasu i przemierzałam truchtem niezbadane ścieżki. I nigdy nie byłam zmęczona. Bo kiedy wracałam, miałam jeszcze więcej energii niż przed bieganiem. 

Niestety w pewnym momencie nawał obowiązków zmusił mnie do zrezygnowania z tej formy aktywności. Przez to się trochę zasiedziałam, o czym dzisiaj w pełni sobie uświadomiłam. 

Plan na wiosnę: bieganie.

Tym o to sposobem, mam już pomysł na następnego posta. Tylko nie wiem, kiedy się pojawi, bo ten tydzień do najlżejszych nie należy.