Italia 2023: dobry wieczór, Bergamo

No to lecimy. Lot miałyśmy po południu, ale jeszcze jakoś trzeba się było dostać na lotnisku, więc poranek miałyśmy dość spokojny, bez pośpiechu. Nie planowałyśmy też nic na przedpołudnie, bo pogoda jakoś specjalnie nie zachęcała. Niestety padało całą noc i cały poranek. A jak już dotarłyśmy na lotnisko, nieco się wypogodziło i na niebie pojawiła się nawet tęcza.

Lot nie był długi. Lotnisko w Bergamo bardzo niewielkie. Miałyśmy tylko bagaże podręczne, więc szybko wyszłyśmy na zewnątrz i złapałyśmy pierwszy autobus do centrum. Trafiłyśmy chyba na godziny szczytu, bo trochę stałyśmy w korku, ale przecież nigdzie nam się nie spieszyło. Z dworca autobusowego w centrum Bergamo czekał nas jeszcze krótki spacer na miejsce zakwaterowania. Był już wieczór, więc w oczy rzuciły nam się liczne ozdoby bożonarodzeniowe. Dopiero połowa listopada, a we Włoszech było już czuć święta. Najpiękniejsza była niedługa alejka, której drzewa lśniły od złotych lampek. To miejsce tak bardzo przyciągało, że podczas naszego krótkiego pobytu w Bergamo byłyśmy tam z kilkanaście razy i za każdym razem zachwycałam się tak samo.

Ale to nie był koniec zachwytów na ten dzień. Jak tylko doszłyśmy pod drzwi naszego noclegu, wiedziałam, że to będzie miejsce wyjątkowe. Bo tak właściwie to nie stałyśmy przed zwykłymi drzwiami, a przed ogromnymi wrotami. A za nimi krył się urokliwy dziedziniec z krużgankami. Jeszcze nawet nie doszłyśmy pod drzwi naszego mieszkanka, a już robiłyśmy setki zdjęć temu miejsce. Naprawdę żałuję, że nie byłam w stanie oddać na fotografiach uroku tego miejsca. Pokój, który wynajęłyśmy mieścił się w starym budynku w mieszkaniu, a właściwie w kilku mieszkaniach połączonych w jedno. Miałyśmy wspólną kuchnię z innymi lokatorami i było kilka łazienek również wspólnych. Stare drewniane drzwi. Stara podłoga w piękne wzory. W naszym pokoju cegła na podłodze, której musiałam zrobić zdjęcie, bo uwielbiam takie klimaty. Gołe ściany, jedno proste łóżko, jakiś stolik, krzesełka, półeczka, stare lustro. Może nie brzmi to zachęcająco i nieco zimno, ale muszę przyznać, że miało to swój klimat. I wbrew pozorom w pokoju wcale nie było zimno. Wszystkie okna na całym piętrze były nowe, a więc szczelne i ciepło nie uciekało. Absolutnie nie spodziewałam się tego, że we Włoszech w połowie listopada będę mogła spać na krótkim rękawku. Ogrzewanie było włączone chyba na maksa.

Pomimo tego, że za oknem było już ciemno, postanowiłyśmy jeszcze wyjść na krótki spacer po okolicy i przy okazji zrobić niewielkie zakupy spożywcze. Bergamo wieczorową porą mieniło się kolorowymi światełkami. Naprawdę panował tam już świąteczny klimat. Co więcej było dość chłodno, no ale takie już uroki jesiennych podróży, nawet po południu Europy. Poza tym północnym Włochom chyba jednak bliżej do klimatu Europy środkowej i północnej niż południowej.

Nie nocowałyśmy w najbardziej turystycznej części Bergamo, czyli w dzielnicy na wzgórzu, tylko w części dolnej, dość spokojnej, jeśli chodzi o ruch turystyczny. Niemniej wcale nie było tam brzydko. Spacerując bez planu dotarłyśmy na urokliwe placyki i klimatyczne uliczki. I muszę powiedzieć, że już na samym początku Bergamo wywołało na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Później wcale nie było gorzej, a nawet lepiej, ale o tym napiszę już następnym razem. Następnego dnia wybrałyśmy się właśnie na podbój Citta Alta i tamten dzień był pełen zachwytów, co zostało przeze mnie uwiecznione na miliardzie zdjęć. Nie bójcie się jednak, nie pokażę wszystkich, bo bym nawet najwytrwalszych zanudziła.

Dzisiaj tak króciutko, bo 1) nie mam ostatnio zbyt wiele czasu na pisanie, 2) nie chciałam już łączyć w jednym wpisie relacji z dwóch dni, tym bardziej, że kolejny dzień był naprawdę intensywny. Dzisiaj też posprzątałam i ogarnęłam życie i zaraz siadam do planowania tego miesiąca na blogu. Nie będą to jakieś wielkie plany, ale widzę, że jak sobie coś zapiszę w kalendarzu, to potem łatwiej mi się zabrać do roboty i mam nadzieję, że tym sposobem nawet pomimo nawału pracy, będzie się tutaj na blogu trochę więcej działo. Mam Wam tak dużo do opowiedzenia i pokazania.