Hiszpania dzień 28: Barcelona ~ ostatni przystanek

Nareszcie budzę się wyspana i pełna energii. I gdyby nie fakt, że już miałyśmy zarezerwowany przejazd bla bla carem do Barcelony, być może wykorzystałybyśmy poranek na dokładniejsze poznanie Saragossy. Ale prawdopodobnie właśnie tak miało być, że tylko zahaczyłyśmy o to miasto w drodze do stolicy Gaudiego.

Mnie osobiście nie ciągnęło do Barcelony. Byłam tam kilka lat temu i wówczas to miasto nie skradło mojego serca. Ale trzeba mu przyznać, że jest świetnie skomunikowane z wieloma międzynarodowymi lotniskami i od tamtego czasu już kilkukrotnie latałam z lub na Majorkę z przesiadką właśnie w Barcelonie. Tym razem również zabukowałam lot do Polski z Barcelony i tym samym był to już nasz ostatni przystanek podczas tej portugalsko-hiszpańskiej podróży. Spędziłyśmy tam prawie 4 dni i w tym czasie odwiedziłyśmy najważniejsze i najpopularniejsze miejsca, ale też te trochę mniej oblegane. Miałyśmy czas i na zwiedzanie i na odpoczynek, a także na powolne pożegnanie z Hiszpanią i zakończenie tej niezwykłej miesięcznej podróży.

O poranku w Saragossie zjadamy szybkie śniadanie w naszym hostelowym pokoiku, zabieramy wszystkie nasze manatki i idziemy na dworzec, gdzie umówiłyśmy się z Danielem, kierowcą naszego bla bla cara. Przejazd z Zaragozy do Barcelony minął nam w przemiłej atmosferze. A Daniel był tak uprzejmy, że podwiózł nas niemalże pod same drzwi hostelu, gdzie miałyśmy się zakwaterować; wystarczyło, że przeszłyśmy na drugą stronę ulicy. Ponieważ na miejsce dotarłyśmy ok. 14, bez problemu mogłyśmy się od razu zakwaterować i zostawić wszystkie bagaże w pokoju. Tylko się odświeżyłyśmy i ruszyłyśmy na miasto, a właściwie do restauracji na obiad, bo od śniadania nic nie jadłyśmy. Wybrałyśmy chyba dość popularną miejscówkę, bo było tam sporo ludzi, a opinie naprawdę zachęcały i jedzenie było bardzo dobre. Lecz czułam się tam trochę nie na miejscu, bowiem większość gości była ładnie ubrana, wystrój miejsca też był raczej z tych elegantszych, a my w sportowych ciuchach... Niemniej obiad był pyszny i to w całkiem niezłej cenie - 15 euro za menu dnia.

Po obiedzie pierwsze kroki kierujemy na Plac Kataloński (plaça de Catalunya) oraz na słynną halę targową La Boqueria i tym samym zbliżamy się do najstarszej części miasta.

 

Barri Gòtic jest częścią starej Barcelony i jest uznawane za jedną z najpiękniejszych dzielnic miasta. Włóczymy się tam niespiesznie labiryntem urokliwych uliczek i chłoniemy popołudniowy i wieczorny klimat miasta. Jako, że dużymi krokami zbliżał się grudzień, na wielu placach zaczęto przygotować infrastrukturę pod jarmarki bożonarodzeniowe, nie wspominając o już czekających na rozświetlenie iluminacjach świątecznych. Jakież było moje zdziwienie kiedy to dwa dni później miasto rozbłysło milionami światełek. Wiele wystaw sklepowych również była przygotowana na przedświąteczne szaleństwo. Jakoś to wszystko nie mieściło mi się w głowie, bo kiedy opuszczałam Polskę, była jesień, końcówka października, a teraz nagle okazało się, że święta są tuż tuż... Co więcej ten bożonarodzeniowy klimat zupełnie mi nie pasował do Barcelony, która do tej pory kojarzyła mi się głównie z ciepłymi wakacyjnymi dniami.

Krok za krokiem jesteśmy coraz bliżej wybrzeża. Podziwiamy słynną kolumnę Kolumba. Rozprawiamy o tym dlaczego iluminacje świąteczne nie zostały jeszcze zapalone, skoro już od dawna wiszą nas miastem i niestety mamy w tym temacie rozbieżne opinie. Nie przeszkadza nam to jednak by cieszyć się spacer nadmorską promenadą. W porównaniu do wszystkich poprzednich hiszpańskich miast, które odwiedziłyśmy, w Barcelonie temperatura powietrza jest bardzo przyjemna; nie za zimno, nie za ciepło, po prostu idealnie na zwiedzanie jednego z najbardziej zatłoczonych miast, w jakich kiedykolwiek byłam.

To był kolejny lekki dzień, ale zapewniam Was, że w ciągu dwóch kolejnych chyba pobiłyśmy rekord kroków i odwiedzonych miejsc, więc przygotujcie się, że o Barcelonie jeszcze sporo napiszę. I wreszcie będę mogła zakończyć relacjonowanie tej podróży. Prawie dwa lata mi to zajęło. Wstyd. Tym bardziej, że tyle pięknych miejsc czeka na pokazanie. Chociażby zeszłoroczny wypad do Włoch. I już teraz mogę Wam zdradzić, że wkrótce znów wyruszam w podróż i już nie mogę się doczekać. Choć wiem też, że będę tęsknić za tymi spokojnymi dniami na Majorce.