Rowerem po Kaszubach - Góra Sobótka

Najkrótsza noc w roku to dobra okazja do świętowania. Na Kaszubach palimy ogniska, pleciemy wianki i szukamy kwiatu paproci. O ogniskach, które nazywamy sobótkami, pisałam tutaj. Dzisiaj natomiast będzie krótka notka o wzgórzu na Kaszubach, które również nazywa się sobótką. Post miał się pojawić w sobótkową noc, ale byłam trochę zajęta pakowaniem, więc jest dopiero dzisiaj.

O Sobótce wiedziałam od dawna, ale jakoś zawsze brakowało czasu i okazji, żeby się tam wybrać i pooglądać widoki. Kiedy więc przyjechała do mnie koleżanka z Krakowa i miała ze sobą rower, wykorzystałyśmy to do zobaczenia przynajmniej kawałka Kaszub. A przy okazji zostałam wprowadzona w tajniki geocachingu.

Jako że wcześniej przejechałyśmy na rowerach spory kawałek w Szwecji, tym razem wybrałyśmy się na krótką przejażdżkę, która w rzeczywistości wcale nie była taka krótka jak zakładałyśmy. Dotarłyśmy więc pod górę Sobótkę. Rowery zostały na dole, nie było sensu męczyć się z nimi i podchodzić (bo o podjeżdżaniu nie było mowy); góra naprawdę stroma, w dodatku było bardzo ciepło jak na maj. Nawet wspinaczka okazała się męcząca.

Na samym szczycie stoi wiatrak, w którym w weekendy funkcjonuje kawiarenka; w środku tygodnia nie było tam nikogo, więc spokojnie można było oddać się geocachingowi i fotografowaniu wiatraka z każdej strony. Oczywiście po powrocie do domu okazało się, że połowa zdjęć i tak jest do niczego, więc za dużo nie zobaczycie, ale niech to będzie powód do wyjazdu na Kaszuby ;)

Poza wiatrakiem nie mam tam zbyt wielu atrakcji, tylko plac zabaw dla dzieci. Jednak warto się tam wspiąć dla widoków: jeziora, lasy, łąki i pola - Kaszuby w całej swej okazałości. 

Dzisiaj było krótko, ale to dlatego, że nie ma zbyt wiele do powiedzenia w temacie tejże góry, po drugie - post miał się pojawić już jakiś czas temu, po trzecie - czasu nie da się zatrzymać, aby dłużej nad czymś posiedzieć i to dopracować. Poza tym, staram się wykorzystać każdą chwilę na łykanie śródziemnomorskiego powietrza :)