Prehistoryczna nekropolia l'Alzinaret

Jadąc do jakiegoś miejsca na konkretny trekking, szukam też w okolicy innych ciekawych miejsc do zobaczenia. Najczęściej po prostu wodzę palcem po mapie i natrafiam albo na perełkę albo... na nic. Będąc w Cala Sant Vicenç przy okazji trekkingu szlakiem skazańców, odkryłam tam niepozorne i zupełnie turystom nieznane miejsce. Mowa o prehistorycznej osadzie l'Alzinaret. W internetach miejsce to jest nazywane nekropolią, ale z racji, że oprócz grot grobowych znajdują się tam również ówczesne mieszkania, pozwoliłam sobie nazwać je osadą. 

Necrópolis l'Alzinaret

Nekropolia znajduje się z dala od plaży, ukryta w niewielkim lasku pomiędzy zwyczajnymi osiedlowymi uliczkami. Gdybym nie wiedziała, gdzie szukać, to nigdy bym tam nie trafiła. Dawna osada pochodząca z epoki brązu jest dość dobrze ukryta przed współczesnym światem. Pomimo to, w ubiegłych stuleciach groty zostały ograbione z jakichkolwiek pozostałości ruchomych i badania przeprowadzone na początku ubiegłego wieku są oparte jedynie na ich konstrukcji. W sumie jest ich osiem, choć według przypuszczeń archeologów początkowo było ich aż piętnaście. Są to groty o różnych rozmiarach i o różnym zastosowaniu. W niektórych mieszkano, inne zaś służyły za grobowce. A podczas hiszpańskiej wojny domowej niektóre pełniły funkcje więzienia. Pamiętacie, jak pisałam o konstruktorach szlaku camí de Coves Blanques? To właśnie w tych grotach trzymano skazańców. 

Aktualnie ta prehistoryczna osada jest pozostawiona samej sobie. Przy wejściu od strony carrer Torrent de Can Botana znajduje się niewielki obelisk oraz plan przedstawiający rozłożenie grot, ale na tym koniec. Jest oczywiście też wydeptana ścieżynka, którą dojdziemy do wszystkich grot. Spacer nie jest długi. W sumie zajął mi może pół godzinki, łącznie ze zdjęciami i zaglądaniem do wnętrza jaskiń. Odważni mogą wejść do środka. Konstrukcje wyglądają solidnie. Tylko te wąskie i małe wejścia...

Grota nr 7 de Hemp

Niektóre z jaskiń są bardzo prymitywne, skonstruowane na planie koła. Inne natomiast dużo bardziej rozbudowane, jak na przykład jaskinia número 7 de Hemp, nazwana tak na cześć brytyjskiego archeologa, który prowadził tutaj badania w 1927 roku. Prawdopodobnie był to grobowiec. Sala pierwsza pełniła funkcje przedsionka, natomiast z tej centralnej można się było dostać do nisz grobowych. Podłoże jest wielopoziomowe, co miało ułatwić prawidłowe ustawienie pionowych płyt nagrobnych tak, by się nie osuwały. Poza tym widzi się tam kamienne ławy i półki, na których układano dary grobowe. Konstrukcja dobrze przemyślana, a i wykonanie niczego sobie. Jeśli patrząc na te jaskinie, uświadomicie sobie poziom ówczesnych możliwości, na pewno będziecie pod wrażeniem. Bo czy ktoś z Was byłby teraz w stanie taką grotę wydrążyć? Ileż to pracy, ile czasu, ile kropli potu... A to przecież tylko jedna z aż 15 jaskiń, które niegdyś składały się na tę prehistoryczną osadę. 

Turystyka archeologiczna

Tak sobie myślę, że chyba się wyspecjalizuję w zabytkach archeologicznych na Majorce, bo coraz częściej takowe tutaj odnajduję, ostatnio na przykład pisałam Wam o osadzie Ses Paisses w Arcie. I choć nie są to atrakcje na miarę kolorowego parku rozrywki, coś w sobie mają. Nie każdy takie miejsca zaznacza na swojej mapie podróży, no bo co też tam oglądać? Sama miałam takie podejście do rezerwatów archeologicznych. Kupa kamieni i tyle. Jednak studia krajoznawcze uświadomiły mi, że to nie wina miejsc, a braku reklamy. A że moja ambicja niekiedy przerasta mnie samą i lubię brać się za niemożliwe, to sobie postawiłam, że będę Was zachęcać do uprawiania turystyki archeologicznej, choć wiem, że jest to jak mission impossible. No ale przecież nie ma rzeczy niemożliwych, są tylko trudne i skomplikowane. 

Wyobraźcie sobie życie x tysięcy lat temu. Teraz rozwój technologiczny postępuje wręcz z prędkością światła, albo przynajmniej dźwięku. Wtedy wynalezienie prymitywnego narzędzia rolniczego mogło trwać latami. Słowa nie są w stanie wyrazić przepaści pomiędzy tym, co wtedy i tym, co teraz. Świat poszedł bardzo do przodu. Ale pomimo tak wielu zmian (żyjemy przecież w zupełnie innej rzeczywistości) wciąż możemy stykać się z prehistorią, bez której, powiedzmy sobie szczerze, nie bylibyśmy jako społeczeństwo w tym miejscu, w którym jesteśmy. Ta kupa kamieni, czy jakiś odłamek wyłuskanego kamienia, to historia ludzkiego istnienia. Owszem, średniowieczne zamki są dużo bardziej imponujące, ale to te niepozorne groty dały temu wszystkiemu początek. 

Nie uważam, żeby taki niewielki kompleks prehistorycznych grot miał nam wyznaczać kierunek zwiedzania, ale niechby chociaż był częścią planu podróży. Zazwyczaj tego typu miejsca nie są atrakcjami na całodniową wycieczkę, ale mogą być interesującym dodatkiem do głównego punktu imprezy. Nekropolia l'Alzinaret będzie świetną opcją dla tych, którzy postanowią się wybrać na trekking szlakiem Coves Blanques lub po prostu będą już zmęczeni leżeniem plackiem na plaży w Cala Sant Vicenç. Tym bardziej, że nie o same jaskinie chodzi. Przyjemny może się okazać także spacer sam w sobie po tym niewielkim dębowym lasku. 

Jak napisałam to ostatnie zdanie, to sobie przypomniałam, że miałam nieco inny plan na opisanie tego miejsca, ale oczywiście wcześniej nie zanotowałam sobie tego pomysłu i wyszło coś innego. Ale nie ma tego złego... Jestem całkiem zadowolona z tego wpisu i choć nie jest to miejsce nie wiadomo jak piękne i imponujące, mam nadzieję, że spodobała Wam się ta wycieczka do prehistorii i od teraz będziecie nieco inaczej patrzeć na zabytki archeologiczne. To nie jest kupa kamieni. To jest kawał historii.