Cala Figuera - najbardziej fotogeniczne miasteczko portowe?

Cala Figuera to jedno z tych miejsc, które przewodniki stawiają na samym czele list miejsc, które na Majorce po prostu trzeba zobaczyć. Mnie nigdy nie było tam po drodze, więc upłynęło trochę czasu zanim wreszcie tam dotarłam. Poza tym miałam też przeświadczenie, że skoro miejsce jest tak popularne, może być po prostu przereklamowane. Nie warto więc było jechać na drugi koniec wyspy tylko po to, żeby się rozczarować. Teraz przez nową pracę zmieniłam lokalizację i miasteczko portowe Cala Figuera mam właściwie po sąsiedzku. W linii prostej, bo w rzeczywistości wcale tak blisko też nie jest... Ale mimo wszystko wreszcie udało mi się tam dotrzeć. I wiecie co? Teraz trochę żałuję, że tak długo odkładałam wycieczkę w to miejsce, bo Cala Figuera jest naprawdę urokliwa.

 

Wbrew pozorom jest to jedno z niewielu miejsc na południu Majorki, które nie jest typowo turystycznym kurortem, głównie dlatego, że nie ma tam żadnej plaży, a to właśnie tego szukają turyści. Pomimo, że turystyka, również ta alternatywna, stale się rozwija, Cala Figuera zachowała klimat dawnego portu rybackiego. Stop. Wcale nie dawnego. To jest wciąż bardzo żywy port rybacki, gdzie przeważają właśnie małe łódeczki rybackie – llaüt. W całym porcie był tylko jeden statek wycieczkowy. A reszta to kutry rybackie.  

Miałyśmy sporo szczęścia, bo udało nam się zaparkować bardzo blisko samego portu. Wystarczyło, że trochę poczekałyśmy aż inny samochód zwolni miejsce. Tuż obok tego parkingu był punkt widokowy. Widoki jednak niezbyt zachwycające. Bezkres morza i klifowe wybrzeże, które w tej części wyspy jest czymś powszednim i jakaś marna latarnia morska przyklejona do niewielkiej baszty d'en Beu wybudowanej w XIII wieku w celu obrony przed atakami piratów. Ale te prawdziwe zachwyty zaczynają się, gdy schodzimy do samego portu. 

Port w Cala Figuera umiejscowiony jest w niewielkiej zatoczce. Spotkałam się z porównaniami tych małych wąskich zatoczek południowej części Majorki do norweskich fiordów. I chyba faktycznie coś w tym jest. Niemniej to nadal Majorka i krajobraz zgoła inny. Zamiast kolorowych drewnianych domków, mamy kamienne, najczęściej białe lub w kolorze piaskowca, z kolorowymi (najczęściej zielonymi) okiennicami. No i te charakterystyczne łodzie rybackie. 

Pomimo tego, że pierwsze łódeczki typu llaüts pływały po wodach Morza Śródziemnego już ponad tysiąc lat temu, nadal są wykorzystywane w tych samych celach, co w przeszłości. Chociaż obecnie większość połowów odbywa się z wykorzystaniem większych kutrów, bo jest to bardziej opłacalne, prywatnie rybacy wciąż wypływają w morze na llaüts. Poza tym wiele z nich stało się łodziami rekreacyjnymi. I nie mówię tu tylko o tych starych wyremontowanych, bowiem llaüts są nadal konstruowane. Pod koniec XX wieku chciano zaprzestać budowy nowych łodzi, ale konstruktorzy się zbuntowali i wciąż powstają kolejne llaüts, chociaż zdecydowanie mniej niż w przeszłości. 

Tradycyjnie llaüt było łodzią drewnianą. Do jej budowy wykorzystywano zasoby, jakie oferowała wyspa. Te współczesne są konstruowane z wykorzystaniem bardziej nowoczesnych materiałów. Budową tych niewielkich jednostek pływających zajmują się mestres d'aixa. Specjalistów jest obecnie coraz mniej, ale wciąż organizowane są specjalne szkolenia dla osób, które chciałyby poznać tajniki tejże sztuki i w ten sposób próbuje się utrzymać przy życiu tak ważne niegdyś rzemiosło. 

Jednak nie tylko duża ilość tych uroczych łódeczek wyróżnia port Cala Figuera. To co najbardziej zwróciło moją uwagę, to przejrzyście czysta woda. Rzadko kiedy w miasteczkach portowych woda jest tak krystaliczna. Wynika to pewnie z tego, że większość łodzi, które cumują w porcie, nie wykorzystuje silników spalinowych. Choć warto zaznaczyć, że te nowsze llaüts korzystają z takich dobrodziejstw. Ale pewnie ich ilość jest na tyle mała, że nie zdołały na szczęście zanieczyścić wody. Pomimo tego, że woda jest idealna, nie ma tam wielu osób zażywających morskich kąpieli, bowiem w Cala Figuera nie ma plaży. 

Na mapie Majorki można znaleźć więcej miejsc o tej samej nazwie, chociażby w okolicach Formentoru i tam pod tą nazwą kryje się jedna z najbardziej znanych plaż na wyspie. Jednak Cala Figuera, o której mówię dzisiaj, odnosi się do tej niewielkiej miejscowości portowej w gminie Santanyi. I chociaż nie jest to moja ulubiona część Majorki, Cala Figuera bez dwóch zdań mnie zauroczyła i potwierdzam, że rzeczywiście warto tam pojechać. 

Będąc w okolicy można też podjechać do Cala Santanyi, gdzie warto zrobić sobie krótki spacer i zobaczyć naturalny łuk skalny Es Pontàs. Miejsce jest bardzo łatwo dostępne, a wciąż robi ogromne wrażenie. I to by było na tyle jeśli chodzi o chyba najbardziej urokliwe miasteczko portowe na Majorce. Choć wciąż nie mogę się zdecydować, czy bardziej podoba mi się Cala Figuera czy Portocolom. 

Na zakończenie jeszcze kilka słów wyjaśnienia. Ostatnio mnie tutaj mniej, ale prawdopodobnie właśnie tak będą wyglądać i kolejne letnie miesiące, bo niestety praca w turystyce jest sezonowa, ale przez to dość intensywna i po prostu po całym zabieganym dniu nie mam sił, żeby jeszcze coś od siebie dać i pisać. Mam jednak nadzieję, że chociaż będę w stanie czytać wasze blogi, bo też je zaniedbałam. Ale przyznam szczerze, że w ostatnim czasie zamiast tradycyjnego czytania, częściej sięgam po audiobooki, bo wówczas moje oczy mogą nieco odpocząć. Ale nie martwcie się, ja wciąż gdzieś tutaj jestem, pamiętam o Was i jak tylko będę miała siły i możliwości, będę się pojawiać; z blogowania póki co nie rezygnuję. 

Druga wiadomość jest taka, że dokładnie dzisiaj, 1 czerwca, przypadają kolejne blogowe urodziny. To już 9 lat. Aż trudno w to uwierzyć, no nie? Z okazji tych urodzin życzę sobie, aby nie opuszczała mnie wena i żebym znajdowała czas na pisanie, bo wciąż sprawia mi to ogrom radości i mnie relaksuje. Ten blog powstał z pasji do podróżowania i do pisania i niech tak pozostanie. W międzyczasie doszła też pasja do fotografowania, więc ten blog to ogólnie same korzyści :D

Pozdrawiam