Podsumowanie roku 2017

Kolejny rok za nami. Jesteśmy rok starsi, ale też bogatsi o nowe wspomnienia i doświadczenia. Życzę Wam by i 2018 przyniósł wiele radości, żeby obfitował w dalekie i bliskie podróże, żeby był taki jak sobie wymarzycie. Ale pamiętajcie, że marzeniom też trzeba czasem pomóc ;) A teraz zapraszam na krótkie podsumowanie starego roku.

Rok 2017 mnie nie zawiódł. Do 7 grudnia był najlepszym, który do tej pory przeżyłam. Niestety nic na tym świecie nie jest idealne, więc i rok nie mógł być do końca szczęśliwy. Zawsze jest coś, co odbiera nam radość. Ale nie ma co płakać, trzeba cieszyć się z tego, co było i iść dalej.

2017 w liczbach. 36 opublikowanych postów z 323 komentarzami. Trochę mniej niż ubiegłymi laty, ale mniej więcej trzymam poziom :D Tak przynajmniej mi się wydaje. Ponad 72 tysiące wyświetleń od początku istnienia bloga. Mogłoby być więcej, ale nie narzekam :)

Najchętniej czytanymi postami okazały się: opis moich studiów oraz relacja z Rygi. Najwięcej komentarzy zebrał wpis z Schonbrunnu. Natomiast najmniejsze zainteresowanie przypadło latarni morskiej w Czołpinie. 

Co się działo w 2017 roku?

STYCZEŃ

Rok rozpoczęłam w Rydze. Spotkanie Taizé było jednym z lepszych doświadczeń w moim życiu. I chociaż teraz nie pojechałam do Bazylei, jeszcze kiedyś powtórzę tę przygodę. 

Na blogu pojawiły się wówczas moje wrażenia z Łotwy.

LUTY

Czas, który spędziłam z nosem w książkach, a na blogu kolejne ryskie wpisy. Poza tym to wówczas zaczęłam swoje przygotowania do Erasmusa.

MARZEC

W marcu odwiedziłam nowo powstałe muzeum II wojny światowej w Gdańsku. Polecam każdemu. Poza tym trochę ponarzekałam i pokazałam, jak naprawdę wyglądają studia o przyciągającej nazwie Krajoznawstwo i turystyka historyczna. 

KWIECIEŃ

Miałam jechać na wycieczkę ze studiów, ale rodzina jest dla mnie ważniejsza, więc w tym miesiącu nigdzie nie pojechałam. A miejsca, do których pojechali moi koledzy i tak odwiedziłam, zupełnie niespodziewanie. Na blogu więc pojawiły się wpisy z dawnych wojaży po Polsce: Błędne Skały, Wodospad Wilczki, Zatoka Pucka.  

MAJ

Maj to moja porażka. Tylko jeden wpis. Wstyd. Nie wiem, jak to się stało...

CZERWIEC

Pogoda nieco lepsza, więc można było trochę pospacerować po Kaszubach. Ale też po raz kolejny spędziłam cudowny weekend ze wspaniałymi osobami w ukochanym Toruniu. 

LIPIEC

Najbardziej aktywny turystycznie czas. Mnóstwo odwiedzonych miejsc. Trochę Kaszub, trochę Słowińskiego Parku Narodowego i wreszcie Mazury. Nawet na blogu coś tam opublikowałam z tych wyjazdów: Strysza Buda, Wieżyca, Wdzydze, Kluki. A pod koniec miesiąca wybrałam się na spacer z przewodnikiem po rodzinnym mieście, z czego relacja pojawiła się w sierpniu.

SIERPIEŃ

To przede wszystkim czas przygotowań do wyjazdu do Czech. Ale też odpoczynku. I w tym czasie uświadomiłam sobie, że nicnierobienie męczy dużo bardziej niż aktywność. 

WRZESIEŃ

Przeprowadzka do Czech, chyba najważniejsze wydarzenie w tym miesiącu. A kiedy już się zaaklimatyzowałam, rozpoczęłam odkrywanie Brna, które wciąż skrywa przede mną wiele tajemnic. 

PAŹDZIERNIK

Choć powinnam się uczyć, wolałam podróżować i odkrywać nowe miejsca. I tak dotarłam do Wiednia. Ale też doświadczyłam hikigu na morawskiej ziemi. I zupełnie innymi oczami spojrzałam na Kraków (ale o tym jeszcze nic nie pisałam na blogu).

LISTOPAD

Na blogu niewiele się działo. Napisałam zaległe relacje z Giżycka, Tucholi oraz ze wspomnianego wyżej hikingu na Babi Lom. Ale to nie tak, że nic nie robiłam. Odwiedziłam kilka pięknych czeskich miasteczek. Będę musiała wreszcie coś o nich napisać. 

GRUDZIEŃ 

Zaczął się całkiem przyjemnie, bo weekendem w Budapeszcie. Pojawiły się również relacje z Moraw Południowych. Było też mnóstwo planów na spędzenie tego przedświątecznego okresu, ale śmierć dziadka zmusiła mnie do wcześniejszego powrotu do Polski i potem jakoś tak... czas leciał swoim tempem.

Ale żeby nie było tak smutno, na 2018 rok mam już mnóstwo podróżniczych planów. Już niedługo wracam do Brna. Następnie trochę cieplejszy kierunek, a potem pewnie będzie trzeba się wreszcie przyłożyć do nauki. 

Na zakończenie jeszcze raz życzę Wam wielu pięknych podróży w 2018 roku! I przypominam o możliwości śledzenia mojego bloga poprzez bloggera, Google+ oraz zapraszam na Instagrama. Trochę autoreklamy też musi być :D